Die Nelson van

Die merkwaardige van, Neilson, het 'n baie antieke oorsprong.  Dit is afgelei van die pre-6de eeuse Gaelic eienaam wat 'kampioen' beteken (Gaelic: Niall), en is waarskynlik eerste in heidense Ierland aangetref.  Dit is aangeneem deur Noormanne (Norsemen) in die vorm 'Njal, en is na Engeland gebring, direk uit Ierland deur Skandinawiese setlaars, en indirek deur die Normandiërs ná die verowering van 1066. Onder laasgenoemde het dit die vorm' Ni (h) el aangeneem , wat gewoonlik verlatyns is as 'Nigellus. Die patronymic vorm 'Neil-son, het beteken "afstammeling van", of "seun van Niall" het na die 13de eeu gewild geword, en word in baie vorms aangetref, insluitend die Gaelic 'Mac Neil' of die Keltiese 'O'Neil.

Persone met hierdie van stam hoofsaaklik uit Skotland, Ierland, Skandinawië, of Engeland. As gevolg van die wydverspreide gebruik van die van, is dit baie onwaarskynlik dat almal verwant is aan mekaar.  In Skotland, was daar ten minste twee lyne van hierdie van wat van onafhanklike oorsprong is; die Neilsons van Craigcaffie, en die Neilsons van Caithness. Die Neilsons van Caithness was vanaf die noordelike Hooglande. Die Neilsons van Craigcaffie het hul afkoms teruggevors na Neil, 'n graaf van Carrick in die suide. 'n Moontlike tak van die Craigcaffie Neilsons het ​​in Corsock in die 15de eeu voorgekom. 'n Uitstekende verslag van hierdie breë geskiedenis kan gevind word in Contributions Towards a Nelson Genealogy, 1904 deur William Nelson.

'n Soortgelyke inskrywing vir die Nelson / Neilson kan ook gevind word in 'The Book of Ulster Surnames', 1997, deur Robert Bell.

"Nelson - In Ireland this name is common in Dublin, and Ulster where it is most numerous in County Antrim and County Armagh. Nelsons can be Scottish, English or Manx. Nelson was originally NEILSON, 'Neil's son,' on the Isle of Man, Nelson was originally MacNeill, anglicized as Neillson then Nealson, Neleson then Nelson. In Scotland, the Neilsons of Craigcaffie in Ayrshire descend from Neil, Earl of Carrick. There were Neilsons, hereditary coroners of Bute, a sept of Clan Stuart of Bute. Another family of Neilsons, a sept of Clan MacKay, descend from the 15th century Neil MacNeill MacKay. There were also Neilsons, a sept of Clan Gunn. Around 1900 Nelson and Neilson were still being used interchangeably about Crumlin and Doagh in South Antrim."

Die Craigcaffie Neilson familie word eerste gevind in Ayrshire in die vroeë 14de eeu, toe die drie seuns van Neil van Carrick hul warrior septs van Noord-Ierland af gebring het, om vir Robert die Bruce tot hulp te wees tydens die Skotse Vryheidsoorlog, en so bygedra het om hom op die Skotse troon te plaas. As teken van sy koninklike dankbaarheid het die koning  groot landgoede aan die broers in Ayrshire and Galloway verleen.  Die Neilsons van Corsock dateer terug tot 1439 toe James Lindsay van Forgith die lande van Corsock aan  John Neilson en Isabel Gordon toegestaan het.  Die Neilson lyn sou voortgaan om die gronde van Corsock te bewoon tot die middel van die laat 18de eeu.

This property can be traced to the fourteenth century. There is a charter from King David II. in confirmation of a grant to Walter Stewart of Dalswinton, from John Randolph, Earl of Moray, who fell at Durham in 1346, of the lands of Corsock. This, however, could only have been one of those "sheepskin" transactions which those in favour at court were indulged in so much. The lands at this time appear to have been owned by the Lindsays. Subsequently there was a precept granted by James Lindsay of Forgirth (parish of Colvend), infefting John Neilson and his wife Isabel Gordon in the lands of Corsock, which is dated in 1439; also a charter of confirmation, dated 20th July 1444, to Fergus Neilson, son and heir to John Neilson of Corsock, by Sir John Forrester of Corstorphine (Edinburgh), and his wife Marion Stewart, which no doubt referred to the superiority obtained in the manner above described. The lands or farms comprising the estate are not mentioned.

Die van word algemeen geassosieer as ‘n sept van die MacKay stam.  Maar bewyse dui daarop dat dit die noordelike Caithness Neilson familie lyn is wat hierdie allegiance gevorm het. Dit is meer waarskynlik dat die Craigcaffie Neilsons ‘n sept van die Stewart stam 'n prominente suidelike stam en ondersteuners van Robert die Bruce, was. Neilsons onder die regering van James V was vir byna tweehonderd jaar hereditary crowners (administrators) of Bute, streektuiste van die Stuarts van Bute ('n tak van die Stewart stam), en naby die distrik van Carrick.

Daar is meer as tagtig spelling variasies van die naam, insluitend: MacNeill, O'Neill, Neal, Neale, Neil, Niall, Neill, of die patronymics Neals, Neilsen, Neilson, Nielson, Neelson, Nealon, en Nelson. Die oudste oorlewende antieke handveste toon dat die O'Neil’s die hoof stam van Tyrone County in Noord-Ierland van die 10de eeu was. Die eerste aangeteken spelling van hierdie tak van die familienaam was die van John fit Nigelli et Carrick. Dit is gedateer 1314 in die Royal Charter van Craigcaffie.

'n Paar noemenswaardige draers van die van deur die eeue sluit in; Joseph Nelson, 'n vroeë emigrant uit Londen in Mei 1635 na Amerika, onderweg na Virginia. Henry Nelsone, 'n handelaar in Edinburgh, aangeteken in 1438. John Neilsone, wat getuie was by die promulgering van 'n pouslike bul by Linlithgow in 1461, terwyl 'n ander Johannes Neylsone ‘n tenant onder die biskop van Glasgow in 1510 was. Andrew Neleson was 'dekin of baxteris' in Sterling in 1546, en John Neilsoun was 'n bakker in Glasgow in 1554. Waarskynlik die mees bekendste draer van 'n variant van die naam is Burggraaf Horatio Nelson (1758 - 1805), Britse vloot bevelvoerder tydens die Rewolusionêre en Napoleontiese oorloë.  (http://www.bretz.ca/GenWeb/html/neilson/)